تعیین وی‍ژگی‏های زیست‏‏‏ مکانیک گونة تبریزی به‏ منظور استفاده در زیست‏ مهندسی خاک

در دهه‏‏های اخیر کاربرد مصالح زنده در پروژه‏‏های عمرانی و حفاظتی به سرعت در حال گسترش بوده است. پیش‏‏نیاز استفاده از این روش‏ها آگاهی از ویژگی‏‏های مؤثر گیاهان به عنوان مصالح است. هدف از این پژوهش برآورد ویژگی‏های زیست‏‏مکانیک گونة تبریزی شامل تراکم، پراکنش، و مقاومت کششی بود. به این سبب، در منطقه‏ای مسطح، که دو ردیف صنوبر کاشته شده بود و پروفیلی به عمق یک متر بین آن دو حفر شده بود، نسبت سطح ریشه به سطح خاک (rar) با استفاده از روش دیوارة پروفیل برداشت شد. با توجه به ردیفی بودن درختان، نقطه‏‏ای تصادفی در امتداد آن ها انتخاب و یک پروفیل پیوسته به طول 10 متر و موازی با ردیف درختان بررسی شد. کلیة ریشه‏ها در دیواره‏های پروفیل با فاصلة 5/0 (دیوارة نزدیک) و 0/1 متر (دیوارة دور) از تنة درختان در افق‏های 10 سانتی‏متری برداشت شد. سپس تعدادی نمونة ریشه به‏‏منظور تعیین ویژگی مکانیکی برای آزمایش مقاومت کششی انتخاب شد. نتایج نشان داد با افزایش عمق و نیز فاصله از درختان میزان rar کاهش می‏‏یابد که این کاهش از تابع توانی پیروی می‏کند. اغلب، بیشترین مقادیر rar در لایه‏‏های بالایی خاک قرار داشت و حداکثر عمق ریشه دوانی نیز حدود یک متر بود. نتایج آزمایش کششی رابطة توانی مثبت بین نیروی کششی و قطر ریشه و رابطة توانی منفی بین مقاومت کششی و قطر ریشه را نشان داد. نتایج این پژوهش مهم ترین ویژگی‏های زیست‏‏مکانیکی ریشة تبریزی را به صورت کمّی ‏‏نشان داد که می‏‏تواند در زیست مهندسی خاک کاربرد فراوانی داشته باشد.